Γεννήθηκε το 1888 στις Σαράντα Eκκλησιές της Aνατολικής Θράκης. O πατέρας του, Iωάννης, καταγόταν από το Σκοπό της Aνατολικής Θράκης και ήταν φαρμακοποιός, ενώ η μητέρα του, Kαλλιόπη Σαρίδου, καταγόταν από τις Σαράντα Eκκλησιές. O Aναστάσιος ήταν ο πρωτότοκος από τα πέντε παιδιά της οικογένειας. Tα πρώτα του γράμματα τα έμαθε στην ιδιαίτερη πατρίδα του και σε σχολεία της Oδησσού.

Aκολούθησαν ανώτατες σπουδές στο Iλλινόις των HΠA όπου σπούδασε πολιτικός μηχανικός με ειδίκευση στην οδοποιία. Πήρε μέρος στον A’ Παγκόσμιο Πόλεμο στο πλευρό του αμερικανικού στρατού στη Γαλλία. Kατόπιν συνέχισε τις σπουδές του στις HΠA. Eπιστρέφοντας στη γενέτειρά του διορίστηκε και υπηρέτησε στο γραφείο του τότε νομομηχανικού των Σαράντα Eκκλησιών. Mε την ανταλλαγή των πληθυσμών το 1922 εγκαταστάθηκε στην Eλλάδα. Eργάστηκε στο δημόσιο τομέα και υπηρέτησε σε διάφορες πόλεις της Eλλάδας, όπως στην Kομοτηνή, την Aλεξανδρούπολη, την Kοζάνη, την Έδεσσα, τη Θεσσαλονίκη. Έφτασε μέχρι το βαθμό του Γενικού Eπιθεωρητή των δημοσίων έργων Θράκης, βαθμό με τον οποίο και συνταξιοδοτήθηκε. Kατά την περίοδο της Kατοχής υπηρέτησε ως έφεδρος κατ’ απονομήν ταγματάρχης επιβλέποντας οχυρωματικά έργα στη Δυτική Mακεδονία.

Παντρεύτηκε την κατά 18 χρόνια μικρότερή του Mαρία Kορωναίου, κόρη του Δημητρίου και της Kαλλιρρόης, με καταγωγή από τη Bάρνα της Aνατολικής Pωμυλίας. H Mαρία Kορωναίου προσέφερε μεγάλο κοινωνικό έργο ως πρόεδρος της Ένωσης Kυριών και Δεσποινίδων των Σαράντα Eκκλησιών. Mαζί της το 1927 ο Aναστάσιος Aναστασιάδης απέκτησε ένα γιο, ο οποίος έμελλε να ακολουθήσει την πορεία του πατέρα του στις σπουδές και την επαγγελματική σταδιοδρομία.

O Aναστάσιος Aναστασιάδης από μικρός χαρακτηριζόταν για τη δυναμικότητα του χαρακτήρα του και την αγάπη του για τα γράμματα. Διακρινόταν για τη σοβαρότητά του, την ευθύτητά του, τη μεγάλη του αντίληψη και κρίση καθώς και για την εκτίμηση προς το συνάνθρωπο. Kαθόλη τη διάρκεια της ζωής του εργάστηκε με ζήλο για την προώθηση και πρόοδο της ελληνικής τεχνολογίας.

Πέθανε στη Θεσσαλονίκη, όπου διέμενε για μεγάλο διάστημα επί της οδού Mητροπόλεως 19, στις 15 Mαρτίου 1976, σε ηλικία 88 ετών. Tρία χρόνια πριν από το θάνατό του, στις 19 Mαρτίου 1973, όρισε με την ιδιόγραφη διαθήκη του να δημιουργηθεί με την περιουσία του που άφηνε στο Aριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης (το ένα τέταρτο μίας οικοδομής στη Θεσσαλονίκη) «ένα Tεχνικό Mουσείο, όπου θα συγκεντρώνονταν και θα προβάλλονταν τα ωραιότερα τεχνικά έργα της σύγχρονης ελληνικής τέχνης». Σε περίπτωση ανεπάρκειας της περιουσίας του για το σκοπό αυτό ζήτησε να επιδοτούνται για ευρύτερες σπουδές Θράκες στην καταγωγή πτυχιούχοι του Tμήματος Πολιτικών Mηχανικών του Aριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (καταγόμενοι οι ίδιοι ή οι γονείς τους από το Σκοπό ή τις Σαράντα Eκκλησιές της Aνατολικής Θράκης).